Vri
|
‘Het was niet moeilijk om eruit te stappen. Eigenlijk was het belachelijk makkelijk’, vertelt Joop van den Berghe. Zo’n 30 jaar was hij lid van een Jehova's genootschap, maar toch besloot hij eruit te stappen. Hij schreef geen brief, hij kwam gewoon niet meer opdagen. ‘Ik had verwacht dat de ouderlingen uit de gemeente mij zouden bezoeken om mij als geestelijk zwakke broeder wat op te peppen. Dat gebeurde niet.’
Lees verder. > |
|
‘Dom, stom en onverantwoord’. Dat vonden de Jehova’s getuigen van Bethina de Reus toen ze in 2004 besloot om uit de gemeenschap te stappen. “De Jehova’s konden het niet begrijpen en waren verbijsterd. ‘je weet toch wel dat dit het ware geloof was? Je weet toch wel wat de gevolgen van je afscheid zouden zijn? Zeiden ze tegen mij’. Maar toch nam de eenendertigjarige de stap. ‘Ik was kapot. Kapot van al die jaren in een keurslijf gezeten te hebben. Van al die jaren niet kunnen doen wat ik wilde.’
Lees meer. > |