Hoe het begon
Het begon allemaal in de jaren ’70. Lucas’ moeder zat in de modewereld en reisde met haar ontwerpen heel Europa door. Ze was verliefd op een arts in opleiding en het leven was goed. Toen raakte Lucas’ moeder zwanger en begon haar spirituele zoektocht naar die ene God in een labiele periode. Ze vond hem bij de Noorse Broeders, die haar meteen bedekten met een warme deken. Later werd Lucas geboren en begon zijn leven in het Noorse Broederschap. Zonder vader, alleen met z’n moeder in een wereld van heel veel troost en liefde. Zo leek het tenminste.. Anders dan de andere kindjes ‘Maar het is allemaal nep. Er is helemaal geen onvoorwaardelijke liefde en het is één grote poppenkast’, zegt de 38-jarige. Volgens Lucas staan tegenover de warme deken enorm veel voorwaarden waardoor je erg wordt beperkt. ‘Natuurlijk, ik deed mee met alle activiteiten en uitstapjes die bestemd waren voor de ‘gemeentekinderen’ en daar genoot ik erg van.’ Maar het geloof maakte van Lucas een ander kindje dan de kindjes in z’n klas. Zij mochten wel, wat hij niet mocht. ‘Ik kon heel goed sporten, maar mocht niet op voetbal want dat was een wereldse sport. Ik was heel muzikaal, maar mocht alleen maar klassieke muziek spelen, want wereldse muziek was verboden.’ Hierdoor werd Lucas gepest en kwam hij vaak verdrietig thuis. Maar voor elke situatie was er wel een Bijbeltekst te vinden die mijn verdriet goedsprak. En dat nam ik aan, want je bent nog maar een kind.’ Wie is mijn vader? Maar naarmate Lucas ouder werd, kreeg hij vragen. ‘Je leeft op tussen gezinnen met soms wel 10 kinderen en ik was maar alleen met m’n moeder. Wie was m’n vader? Waarom was hij er niet? Waar is hij nu?’ Lucas’ moeder had radicaal gebroken met alle aardse banden die ze nog had, dus ook met zijn vader. ‘Op advies van de broeders uit de gemeente wiste ze alle sporen uit en nam een geheim adres en geheim telefoonnummer.’ Zijn moeder, ooit een vrouw van de wereld, had haar moderne, zelfontworpen kleding verruild voor lange, grijze rokken. Ze had zich afgesloten van haar verleden. Wanneer Lucas haar confronteerde met vragen die zij toen nooit beantwoordde, gaf ze het vrome antwoord: ‘Daar had ik toen nog geen licht over.’ Zoals een hond aan een riem Ondanks de vragen en de twijfels deed Lucas pogingen om mee te gaan in het geloof. Toen ontmoette Lucas een meisje uit de gemeenschap waar hij zich mee verloofde. ‘We zeiden tegen elkaar: als we getrouwd zijn, dan vluchten we. Dan gaan we weg van hier.’ Lucas trouwde met het meisje en samen kregen ze een dochter. ‘Maar ze durfde niet’, zegt Lucas. ‘Ze durfde niet te vluchten. Als haar vader aanbelde, dan vloog ze naar boven om haar spijkerbroek voor een rok te verruilen. Ze was te angstig om te vluchten.’ Zo zat Lucas als een hondje vast aan een elastiek, verleid door een botje. Verlangend naar de buitenwereld, werd hij telkens terug getrokken naar z’n eigen kleine wereldje. ‘Ik kon niet meer’ Totdat het elastiek plotseling knapte. ‘Ik leerde een vrouw kennen op m’n werk en ik was verliefd op haar.’ Maar Lucas kon niet scheiden, dat hoorde niet bij het geloof. Bovendien vertelde z’n vrouw dat ze zwanger was van hun tweede kindje. ‘Toen ben ik terug gegaan en heb ik geprobeerd het geloof te begrijpen. Maar ik kon het niet, ik kon niet meer terug.’ De zoektocht naar vader Lucas vertrok en ging opzoek naar de vader die hem door de Noorse Broeders ontnomen was. ‘Ik ben wel 80 keer langs zijn huis gereden en heb meerdere malen met lood in m’n schoenen voor z’n huis gestaan. Maar ik durfde echt niet.’ Lucas’ ex-vrouw heeft toen nog geholpen en een brief naar Lucas’ vader gestuurd. Waarna Lucas na 6 maanden de moed vond om z’n vader te ontmoeten. Lucas en z’n vader, elkanders spiegelbeeld, na vele jaren herenigd. ‘Mijn vader heeft altijd geweten dat er een moment zou komen waarop ik hem op zou zoeken.’ Vrij zijn Gedurende de lange, ware weg die Lucas afgelegd heeft, stond zijn huidige vrouw, Nora, altijd aan z’n zij. ‘Ze is mijn reddende engel’, zegt Lucas. ‘Zij heeft me een wereld laten zien die niet alleen maar zwart, duister en slecht is. Ik ging van het slachthuis naar de speelgoedwinkel’, vertelt Lucas. ‘Nu kan ik m’n eigen meiden die wereld ook laten zien.’ Lucas is zelf voor de derde keer vader geworden en heeft een goede relatie met z’n eigen vader. Eigenlijk paste Lucas niet tussen de broeders. Hij had een ander karakter, een ander zicht op het leven dan de rest. ‘Mijn moeder paste er eigenlijk ook niet tussen. Maar zij legde zich erbij neer.’ ‘En daar sta je. Als dertiger bij je allereerste popconcert. Hoe moet je je dan gedragen, wat voor houding neem je aan?’ Lucas maakte kennis met een wereld die hij nooit mocht leren kennen. Eindelijk kon ik zijn wie ik ben. Ik ben vrij!’ Om de privacy te waarborgen is de naam van Lucas Geertsen gefingeerd. |
Ook interessant: