‘Het was op een avond, tegen 12 uur. Ik kwam thuis nadat ik met mijn vriendje op stap was geweest en probeerde binnen te glippen. Toen zat hij daar gewoon, mijn vader, in het donker. Hij zei heel rustig: ‘Dit kan gewoon niet langer zo’’, vertelt ex-Jehova’s getuige Liseth Medema. Daarna ging haar vader gewoon naar bed. Die avond was de keuze voor haar gemaakt. ‘Ik stond daar in de kamer en ben op de grond gaan liggen. Ik wist het echt even niet meer en dan denk je ‘nou ik ga maar gewoon zo laag mogelijk liggen, omdat het toch niet erger kan’. Ik voelde een intens verdriet.’
Die vader was niet zomaar een vader. Op 18-jarige leeftijd bekeerde hij zich tot het Jehova’s geloof en vond hij Liseth’s moeder. Een jaar later was daar ook Liseth. Het gezinnetje compleet en het geluk kon niet op. Toch begon het bij Liseth’s moeder te kriebelen. ‘Mijn moeder geloofde niet meer, wilde vrijer leven, feesten en dingen meemaken’, vertelt Liseth. Toen ze nog maar 3 jaar was zijn haar ouders onder andere om deze redenen gescheiden. Haar vader zag zijn kans en kreeg de voogdij over zijn kleine, blonde meid. ‘Dat was voor mijn moeder heel prettig, want feesten en dingen meemaken is natuurlijk heel onhandig met een klein kind.’ Beetje eng Met de Bijbel in de hand is ze door haar vader opgevoed. Bij hem voelde ze zich veilig. ‘Er is ooit wel een regeling geweest, omdat mijn moeder dacht van ‘ik wil mijn dochter weer zien’’, vertelt Liseth. ‘Alleen dat is nooit goed gekomen. Ik was nog maar heel klein en heel beschermend opgevoed. Ik vond mijn moeder een beetje eng, eigenlijk. De rechter heeft toen besloten dat het voor mij beter was om mijn moeder een tijdje niet meer te zien.’ Toch lijkt Liseth meer op die ‘enge moeder’ dan ze toen dacht. ‘Op de basisschool was het allemaal nog wel makkelijk, 50 procent van de klas was Jehova’s getuige. Maar op de middelbare school ben je ineens de enige. Dan denk je van ‘Wow, het is toch niet zoals me vader me het vertelt’’, legt Liseth uit. ‘Al die jongeren mochten wel op stap en uit. Toen werd ik verliefd op een jongen, en je mag bij de Jehova’s eigenlijk geen seks voor het huwelijk hebben, maar dat heb ik toen toch gedaan. En ik ging ook stiekem uit.’ Kraakpand ‘Dit kan gewoon niet meer. Ik word er ongelukkig van en jij wordt er ongelukkig van. Ik weet gewoon niet hoe ik met de situatie om moet gaan. Pak je spullen en ga maar weg’, zei Liseth’s vader haar na al het ‘losbandige’ gedrag. Daar stond ze dan, als 17-jarig meisje met al haar spullen onder de arm. ‘Diep in mijn hart wilde ik gewoon heel graag weg. Maar het was wel beangstigend, want je bent toch heel beschermd opgevoed en ik wist ook niet hoe het zat met een huis huren.’ Ze besloot toen om in een anti-kraakpand in Eindhoven, vlak bij haar dorp, te gaan wonen. Naar school gaan deed Liseth niet meer, overdag werkte ze in de Hennes en Mauritz. Maar ook deze manier van leven lukte niet. ‘Ik was gewoon veel te jong en je snapt dan niet hoe het allemaal werkt in de wereld’, oppert Liseth. Benieuwd hoe Liset haar leven weer oppakte? En wat er nu van haar geworden is? Lees verder. > |
Ook interessant: